Witam, jestem Kacper i jestem nieszczęśliwy

Witam, jestem Kacper i jestem nieszczęśliwy

Dostosowując się do aktualnych standardów, powinienem przedstawić się następująco - Kacper Brzuska, student pierwszego roku, 19 lat, 98110700710. Powinienem? Przecież nikt mnie do tego nie zmusza, mam prawo zrobić to, jak tylko chcę, więc co ja w ogóle wygaduję. Ale właśnie te standardy, na które się powołałem... Zadam ci pytanie. Co byś zrobił, gdy poznając nową osobę, przedstawiłaby się ona w dany sposób - "Jestem Alicja, mam 16 lat, charakteryzuje mnie skrajny sangwinizm. Nie jestem osobą ani o poglądach prawicowych, ani lewicowych, a jedyne, co mnie interesuje, to dobro drugiego człowieka. Potępiam wszelkie wojny i najtrudniejsze w życiu jest dla mnie Zrozumienie"? Mogę się założyć, że taka osoba nigdy nie pojawiła się w Twoim życiu. Dlaczego? Przecież to w końcu najzwyklejsze przedstawienie siebie jako Człowieka. Czyż nie brzmi to lepiej, niż formułka, którą wpajają nam przez 12 lat edukacji, gdzie dla wszystkich jesteśmy tylko tym słynnym "numerkiem w dzienniku"? A więc pozwólcie, że przedstawię się z należytym szacunkiem dla samego siebie, a co ważniejsze - dla was. Witajcie, jestem Kacper. W przyszłości chciałbym zostać dobrym człowiekiem, który sprawi, że nienawiść, zazdrość oraz inne negtywne uczucia i emocje w ludziach, spadną do poziomu minimalnego. Potrafię bardzo ładnie mówić, ale nie potrafię słuchać. Wbrew pozorom, nie wystarcza mi do tego narząd słuchu, zwany powszechnie uchem. Ten stan rzeczy naprawdę mnie irytuje, bo czuję, że nie jestem w stanie wykorzystać potencjału płynącego z rozmowy. Nienawidzę polskiego systemu edukacji. Dlaczego? Przez to, co próbował ze mną zrobić, przez ostatnie 12 lat. Na szczęście nonkonformistyczne geny w moim ciele sprawiły, że udało mi się z tej nierównej walki wyjść tylko z lekkim szwankiem, ale wiem również, że nie wszyscy mają tyle szczęścia i siły psychicznej, aby temu sprostać. Więcej o tym na pewno będę pisał w moich następnych artykułach. To, o czym mówię, często jest brane za niepoważne. Problem w tym, że są to problemy, z którymi zmaga się każdy z nas. To bardzo smutne, bo właśnie od tego zależy, jakimi ludźmi będziemy w przyszłości i jak wyglądał będzie świat, którym My - młodzi ludzie, będziemy kierować. Naprawdę nie chciałbym słyszeć o faszystach, antyfaszystach, lewakach, prawolach, pisiorach, szKODnikach, katolach, żydostwie. Chciałbym usłyszeć o Ludziach. Zjednoczonych, troszczących się jeden o drugiego, moralnych, którzy z szacunkiem odnoszą się do społeczeństwa obywatelskiego i co najważniejsze - kochających siebie nawzajem oraz szanujących życie. Nie tylko swoje, ale również ludzkie. Dlaczego jestem nieszczęśliwy? Nie dlatego, że nie mam pieniędzy; nie dlatego, że sąsiad ma lepiej ode mnie; ani nie dlatego, że za oknem aktualnie mamy szarą jesień, której nienawidzę. Jestem nieszczęśliwy przez brak Zrozumienia i frustruję się, że jest tak niewiele źródeł, które uczą nas i kształtują typ myślenia wertykalnego, ponieważ w zdrowym społeczeństwie powinna robić to szkoła.

#felieton